Jerzy Orawski

Istnieję, bo fotografuję. Fotografuję, więc istnieję. Jerzy Orawski urodził się w Mikołowie, rocznik 1970. Inżynier-humanista. Nie jest zawodowo związany z fotografią. W polu jego zainteresowań lokuje się teoria, estetyka, historia fotografii oraz aspekty związane z problematyką obrazowości i widzialności, również w tzw. „obszarach granicznych”, na styku z literaturą i filozofią. Pasjonat sztuki fotograficznej w jej rozmaitych przejawach i odsłonach. Fotograf-amator. Uczestnik grup twórczych Fotografy oraz Między nami fotografami jak i warsztatów i plenerów. Wystawy indywidualne: Magia małych miasteczek. Mikołów/Moszczenica/Macondo, Miejska Biblioteka Publiczna Mikołów 2015r. Wystawy zbiorowe: W stronę sztuki widzenia, Dom Kultury Rybnik-Chwałowice 2019. Wizje, Dom Kultury Rybnik-Chwałowice 2020. Ciche życie, elektroniczny album fotograficzny 2020. Pisze od czasu do czasu okołofotograficzne teksty, m.in. Widzenie neutralne nie istnieje, tekst do wystawy zbiorowej W stronę sztuki widzenia, DK Rybnik-Chwałowice 2019. Światło Galerii Pusta cd – wstęp do katalogu wystaw w/w galerii za rok 2019. Realizm vs. Kreacja – gazeta-fotograficzna.org 2020. Wizje. Meandry intymnej widzialności – esej towarzyszący wystawie zbiorowej Wizje, DK Rybnik-Chwałowice 2020. Fotograficzne medytacje – wstęp do albumu Ciche życie, pomysł i red. K. Szlapa, patronat ZPAF OŚ. Zbiór esejów do elektronicznego albumu fotograficznego pt. Przemiany, red. oraz fotografie: Krzysztof Szlapa, wyd. ZPAF OŚ 2021.